اضطراب

“اضطراب” احساس تشویش مبهم، فراگیر و ناخوشایند است که ممکن است با بی‌قراری و علائم جسمی مثل تپش‌قلب، لرزش‌دست و تعریق همراه باشد. “استرس” فشار روانی ناشی از اتفاق‌ها و تغییرات معمول و غیر معمول اطراف ماست. “استرس” ممکن است ناشی از تغییرات خوشایند مثل تولد نوزاد و خرید منزل جدید باشد. “استرس”، “اضطراب” نیست. “استرس” ممکن است باعث ایجاد “اضطراب” یا “افسردگی” در فرد شود. تحمل ” استرس” فراوان و متعدد آسیب‌زا است.

“اضطراب” علائم بیماری‌های مختلف را تقلید می‌کند. سردرد، کمردرد و دیگر دردها، علائم گوارشی و قلبی ممکن است علامت اضطراب باشند. گاهی اوقات نیز ممکن است “اضطراب” علامت یک بیماری دیگر مثل “پرکاری‌تیرویید” باشد. اضطراب شایع ترین هیجان و احساسی است که افراد در طول زندگی تجربه می کنند.

اضطراب طبیعی باعث می شود که افراد در انجام کارها دقت و احتیاط به عمل آورند و انگیزه ی بیشتری برای انجام کارها داشته باشند؛ مثلا اندکی اضطراب برای این که دانش آموز برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب در امتحان تلاش کند لازم است.

وقتی که اضطراب عملکرد فرد را مختل کند غیر طبیعی تلقی می شود. اضطراب شدید و طولانی غیر طبیعی است و اختلال محسوب می شود. اختلال اضطرابی نه تنها انگیزه و احتیاط را بیشتر نمی کند بلکه دست و پای فرد را برای انجام کار می بندد و مانع انجام کارها می شود.

اختلال اضطرابی ممکن است با علائم جسمی مثل لرزش دست و بدن، تپش قلب، دل پیچه، اسهال، یبوست، سردرد، کمردرد، احساس گرفتگی و تنش عضلات بروز نماید. اضطراب می تواند علائم هر اختلال و بیماری جسمی را تقلید کند و به همین دلیل مبتلایان قبل از مراجعه به روان پزشک ممکن است سال ها به متخصصان دیگر مثل متخصصین داخلی، قلب، ارتوپدی و… مراجعه نمایند.

اضطراب در دراز مدت آسیب های جسمی ایجاد می کند و فرد را در معرض بیماری های قلبی، گوارشی، بیماری های ناشی از ضعف سیستم ایمنی به دلیل استرس و ….قرار می دهد. فرد مبتلا به اضطراب لازم است هر چه زودتر پیگیر درمان خود باشد تا ضمن بهبود عملکرد و بالا رفتن کیفیت زندگی از بروز بیماری های ناشی از تحمل طولانی تنش پیشگیری نماید.

 

دکتر محمدرضا کاظمي

فوق تخصص روانپزشکي کودکان و نوجوانان