اختلال شخصیت اسکیزوتایپی

الگوی فراگیر کمبودهای اجتماعی و میان فردی که با ناراحتی زیاد از روابط صمیمی و کاهش قابلیت برای آن به علاوه تحریف های شناختی یا ادراکی و عجیب و غریب بودن رفتار مشخص می شود که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد، به طوری که با پنج (یا تعداد بیشتری) از موارد زیر نمایان می شود:

  1. افکار ارجاعی (بدون هذیان های ارجاعی).
  2. عقاید عجیب و غریب با تفکر سحرآمیز که بر رفتار تأثیر می گذارند و یا هنجارهای خرده فرهنگ هماهنگ نیستند (مثل خرافات ، اعتقاد به غیب بینی، تله پاتی یا «حس ششم» در کودکان و نوجوانان خیالپردازی ها و اشتغال های ذهنی عجیب و غریب).
  3. تجربیات ادراکی غیر عادی، از جمله خطاهای حسی بدنی.
  4. تفکر و گفتار عجیب و غریب (مثل مبهم، مشروح، استعاره ای، پر طول و تفصیل، یا قالبی).
  5. سوء ظن یا اندیشه پردازی پارانوئید.
  6. عاطفة نامناسب یا مهار شده .
  7. رفتار یا ظاهری که عجیب و غریب و نامتعارف، یا غیر عادی است.
  8. فقدان دوستان صمیمی یا محرم اسرار غیر از خویشاوندان درجه اول.
  9. اضطراب اجتماعی بیش از حد که با آشنایی کاهش نمی یابد و با ترس های پارانوئید و نه قضاوت ها ی منفی در مورد خود ارتباط دارد.

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).