گفتار درمانی
گفتاردرمانی
آیا در طی ملاقاتی که با معلم فرزندتان داشته اید، معلم از بابت مهارتهای گفتاری یا زبانی کودک ابراز نگرانی کرده است؟ یا شاید خودتان نگران مهارتهای ارتباطی و کلامی کودک شده اید.
آیا فرزند شما مشکلی دارد؟ و اگر مشکلی هست چه باید کرد؟
عاقلانه این است که به سرعت اقدامی انجام دهید. ارزیابی توسط یک آسیب شناس گفتار و زبان مجرب، به شما کمک می کند تا دریابید آیا فرزند شما مشکلی دارد یا نه. گفتاردرمانی درمانی است برای اکثر کودکانی که مبتلا به اختلالات گفتار و زبان هستند.
اختلالات گفتار و زبان:
اختلالات گفتاری: اشکال در تلفظ حروف یا کلمات
اختلالات زبانی: مشکل در درک یا کنار هم گذاشتن کلمات برای برقراری ارتباط با دیگران یا ابراز عقیده
اختلالات گفتاری شامل:
اختلال تولید: اشکال در تلفظ صحیح حروف به طوری که درک برای مخاطب مشکل می شود.
اختلال در روانی کلام: مشکلاتی مانند لکنت که در آن روانی کلام به خاطر مکث، تکرار یا کشیده گویی به هم می ریزد.
اختلال صوت و تشدید: اشکال در بلندی، زیر و بمی و کیفیت صوت، به طوری که توجه مخاطب را به خود جلب کند. این مشکلات می تواند باعث ایجاد درد و یا ناراحتی در هنگام صحبت کودک نیز شود.
اختلال در بلعیدن و جویدن غذا: کودک در غذا خوردن دچار مشکل می شود و آبریزش از دهان دارد.
اختلالات زبانی می توانند درکی یا بیانی باشند.
اختلالات درکی: مشکل در درک یا پردازش زبان
اختلالات بیانی: خزانۀ واژگانی محدود، اشکال در جمله بندی یا ناتوانی در استفادۀ مناسب از زبان، از ویژگیهای این اختلال می باشند.
درمان
در جلسات درمانی، گفتاردرمان با کودک یا در جلسات گروهی چند نفره یا به صورت فردی کار می کند.
در درمان از راهکارهای مختلفی استفاده می شود.
فعالیتهای درمانی جهت بهبود مهارتهای زبانی: گفتاردرمانگر در طی فعالیتهای بازیگونه مثل تعریف تصاویر کتاب یا بازی با اسباب بازیها فرصتی برای برقراری ارتباط و تعامل با کودک ایجاد می کند تا به رشد زبان او کمک کند. درمانگر ممکن است با ارائۀ مدلی صحیح از تلفظ حروف یا کلمات به کودک کمک کند تا مهارتهای کلامی یا زبانی را ارتقاء دهد.
فعالیتهای درمانی جهت بهبود مهارتهای تغذیه ای: درمانگر با رائۀ تمرینات دهانی مثل ماساژ صورت، زبان، لب و فک به این عضلات قدرت می دهد. همچنین با استفاده از بافتهای مختلف غذا با دماهای متفاوت، آگاهی کودک را در طی خوردن و بلعیدن بیشتر می کند.
چه زمانی درمان نیاز است؟
کودکان ممکن است به دلایل زیادی به درمان احتیاج داشته باشند، مثل:
- افت شنوایی
- تأخیر رشدی
- آب ریزش از دهان
- گرفتگی مزمن صدا
- شکاف لب و کام
- مشکلات برنامه ریزی حرکتی گفتار
- مشکلات تنفسی
- اختلالات تغذیه ای
- ضایعۀ مغزی
- مشکلات تحصیلی
درمان باید در اسرع وقت شروع شود. کودکانی که درمان را در سنین پایین شروع می کنند در آینده نتیجۀ بهتری کسب می کنند.
متخصصین گفتار وزبان بر این موضوع توافق دارندکه حضور فعال والدین در پیشرفت کودک سهم بسزایی دارد. فرزندان والدینی که در روند درمان با درمانگر همکاری دارند سرعت پیشرفت بیشتری دارند و نتایج درمانی، بهتر به زندگی روزمره تعمیم پیدا می کند.
از درمانگر حتما بپرسید که شما چگونه می توانید به کودک کمک کنید.