افسردگی یک بیماری واقعی است

من یک آتش‌نشان هستم.باید بتوانم با هر چیزی روبرو شوم.اما خوابم بد بود و روحیه بدی داشتم. چون نمی‌توانستم تمرکز کنم به شغلم صدمه می‌خورد. به گونه‌ای کار می‌کردم که گویی برایم اهمیت نداشت و نمی دانستم هدف آن‌ها چیست. هرگز فکر نمی‌کردم که ممکن است به یک بیماری مبتلا شده باشم. تصور می‌کردم زندگی به همین منوال است.

همگی غم را تجربه می‌کنیم. اندوه یک واکنش نرمال به زمان‌های سخت زندگی است و پس از مدت کوتاهی سپری می‌شود. وقتی فردی دچار افسردگی می‌شود زندگی روزمره و عملکردش مختل می‌شود. افسردگی هم برای خود فرد و هم افرادی که از او مراقبت می‌کنند با درد و رنج همراه است. پزشکان به آن اختلال افسردگی یا افسردگی بالینی می گویند. یک بیماری واقعی است و علامتی دال بر ضعف شخصیت یا عیب فرد نیست. شما نمی‌توانید بطور ناگهانی خود را از آن بیرون بکشید. برای رهایی از آن به درمان نیاز دارید.

علایم و نشانه‌های افسردگی:

غم فقط یک قسمت کوچک از اختلال افسردگی است. حتی برخی از مبتلایان به افسردگی احساس غم نمی‌کنند. این اختلال علایم فراوان دیگری هم دارد. حتی می‌تواند علامت جسمی نیز داشته باشد. اگر از چند تا از علایم زیر به مدت بیش از دوهفته رنج ببرید احتمالا به افسردگی مبتلا شده اید.

خلق پایدار غمگین، مضطرب یا احساس تهی بودن.

احساس ناامیدی و دید منفی.

احساس گناه، بی‌ارزشی و درماندگی

عدم علاقه یا لذت از فعالیت‌ها و تفریحات.

خشم زیاد، خستگی، احساس کند شدن.

مشکل در تمرکز و به‌ یادآوردن و ناتوانی در تصمیم‌گیری.

بدخوابی، بیدارشدن زودهنگام یا خواب‌آلودگی.

تغییرات خواب و اشتها.

علایم جسمی پایدار.

عواملی که در افسردگی نقش دارند

عوامل زیادی مانند ژنتیک، عوامل شیمیایی و زیست‌شناسی مغز، مشکلات زندگی، مانند آسیب‌ها، از دست دادن فردی مورد علاقه، مشکل در روابط بین فردی، تجارب ابتدایی دوره کودکی یا هر وضعیت تنش‌زای دیگری ممکن است در افسردگی نقش داشته باشند. افسردگی در هر سنی ایجاد می‌شود اما اغلب در نوجوانی یا دهه سوم یا چهارم زندگی شروع می‌شود. اغلب اختلالات خلقی و اضطرابی بزرگسالان، با اضطراب بالا در دوران کودکی شروع می‌شوند. درواقع اضطراب بالا در کودکی می‌تواند همراه با احتمال بالینی از بروز افسردگی در بزرگسالی باشد.

افسردگی می‌تواند همراه با بیماری‌های جدی طبی مانند دیابت، سرطان، بیماری‌های قلبی و پارکینسون به وقوع بپیوندد. افسردگی می‌تواند این بیماری‌ها را بدتر کند و برعکس. گاهی اوقات داروهایی که برای درمان این بیماری‌ها تجویز می‌شوند با عوارض جانبی خود به افسردگی کمک می‌کنند.

انواع افسردگی

افسردگی دارای انواع متفاوتی است.

افسردگی اساسی: علایم شدیدی دارد که می‌تواند با توانایی شغلی،خواب، مطالعه، خوراک و لذت ‌بردن از زندگی تداخل داشته باشد. می‌تواند فقط یکبار در طول زندگی اتفاق افتد اما اغلب اوقات چندین دوره رخ می‌دهد.

اختلال افسردگی پایدار: خلق افسرده‌ای که حداقل 2 سال طول می‌کشد. کسی که مبتلا به اختلال افسردگی پایدار است ممکن است دوره‌هایی از افسردگی اساسی را همراه با دوره‌هایی ار علایم خفیف‌تر تجربه کرده باشد اما حداقل طول مدت اختلال وی باید 2 سال باشد.

برخی از انواع افسردگی ممکن است کمی متفاوت بوده یادر شرایط خاصی بروز پیداکنند. که شامل موارد زیر هستد.

افسردگی روانپریشانه: فرد علایم شدید افسردگی را همراه با علایمی از روانپریشی تجربه می‌کند. مانند افکار اشتباه ناراحت‌کننده یا قطع ارتباط با واقعیت (هذیان) یا دیدن یا شنیدن چیزهای ناراحت‌کننده‌ای که دیگران نمی‌توانند ببینند یا بشنوند.

افسردگی پس از زایمان: از اندوه پس از زایمان که زنان پس از زایمان به علت تغییرات هورمونی، جسمی و مسئولیت‌های جدید مراقبت ازنوزاد که می‌تواند طاقت‌فرسا باشد به آن مبتلا می‌شوند وخیم‌تر است. حدود 10 تا 15 درصد از زنان پس از زایمان به افسردگی مبتلا می‌شوند.

اختلال عاطفی فصلی: با شروع افسردگی همواره در فصلی خاص مشخص می‌شود. غالباً در زمستان وقتی که نور کم است شروع شده و در طی بهار یا تابستان محو می‌شود. ممکن است این اختلال به‌طور مؤثری با نوردرمانی بهبود یابد ولی در 50 درصد موارد نوردرمانی به تنهایی مؤثر نیست. داروهای ضدافسردگی و روان‌درمانی به تنهایی یا در ترکیب با نوردرمانی می‌توانند علایم اختلال را کم نمایند.

اختلال دو قطبی: این اختلال با افسردگی متفاوت است. اما به این دلیل در اینجا آورده شده است که معمولا مبتلایان به این اختلال دوره‌هایی از خلق افسرده را تجربه می‌کنند. اما افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دوره‌های از خلق بالا که به آن شیدایی می‌گویند را نیز تجربه می‌کنند.

افسردگی  افراد رابه طرق مختلفی تحت تاثیر قرار می دهد

کسانی که افسرده می‌شوند همه علایم آن را تجربه نمی‌کنند. برخی تعداد معدودی از علایم و گروهی هم تعداد زیادی دارند. شدت، فراوانی و مدت علایم در هر فردی متفاوت است. همچنین علایم ممکن است در مراحل مختلف بیماری تغییر کنند.