نوشته‌ها

اضطراب گاه به گاه یک قسمت نرمال از زندگی است

/در

شما وقتی در کار خود با مشکلی مواجه می شوید ، یا قبل از امتحان دادن یا گرفتن یک تصمیم مهم، احساس اضطراب می کنید. اما اختلالات اضطرابی چیزی بیش از ترس یا نگرانی موقت است. برای یک فرد مبتلا به اختلالات اضطرابی اضطراب از بین نمی رود و در طول زمان می تواند بدتر شود. اضطراب می تواند فعالیت های روزمره مثل  عملکرد شغلی، تکالیف مدرسه، و روابط بین فردی را مختل کند.

اختلالات اضطرابی چند نوع هستند، از جمله: اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس و اختلال اضطراب اجتماعی.

علایم و نشانه ها در اختلال اضطراب فراگیر

افراد با اختلال اضطراب فراگیر برای ماه ها اضطراب و نگرانی بیش از حد را تجربه می کنند و با علایم مرتبط با اضطراب مواجه می شوند.

به سادگی احساس خستگی می کنند.

به سختی بر موضوعی تمرکز می کنند یا می توانند ذهن خود را خالی کنند.

دچار تحریک پذیری، تنش عضلانی، دشواری در کنترل کردن نگرانی و مشکلات خواب هستند.

اختلال هراس

افرادی که مبتلا به اختلال هراس هستند حملات ناخواسته و غیرمنظره ای دارند که شامل دوره های نگرانی و ترس شدید بوده و گاه ممکن است شامل تپش قلب، یا ضربا ن قلب شدید، لرزش، تعریق، تنگی نفس، یا خفگی و احساس وقوع اتفاقی ناگوار باشد.

علایم اختلال هراس عبارتند از:

حملات ناگهانی و مکرر ترس شدید، و احساس عدم کنترل در طول حملات وحشت

نگرانی شدید در مورد زمانی که حملات بعدی رخ خواهد داد

ترس و اجتناب از مکان هایی که در گذشته حملات هراس در آنجا اتفاق افتاده است.

اختلال اضطراب اجتماعی

افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی ترس مشخصی از موقعیت های اجتماعی وکاری دارند؛ که در آن موقعیت ها دچار احساس خجالت و ترس از قضاوت شدن، ترد شدن، و مجازات شدن توسط دیگران هستند.

علایم اختلال اضطراب اجتماعی عبارتند از:

در حضور دیگران احساس اضطراب می کنند و صحبت کردن با دیگران برای آنان دشوار است.

بسیار خجالتی هستند و در مورد احساس حقارت کردن و احساس خجالت و ترس از قضاوت شدن، ترد شدن، و مجازات شدن توسط دیگران بسیار نگرانند.

از قضاوت شدن توسط دیگران واهمه دارند.

برای روزها و هفته ها قبل از وقوع رویدادی که افراد دیگری در آنجا حضور خواهند داشت نگرانند

از مکان هایی که افراد دیگری در آنجا حضور دارند دوری میجویند

ارتباط با دیگران و حفظ رابطه برای آنان دشوار است

در حضور افراد دیگر ممکن است عرق کنند یا بلرزند و یا دچار احساس تهوع و یا معده درد شوند

عوامل خطر در بروز اختلالات اضطرابی

محققان دریافته اند که عوامل ژنتیکی و محیطی اغلب در تعامل با یکدیگر، عوامل خطر برای بروز اختلالات اضطرابی هستند.

عوامل خاص در بروز این اختلالات عبارتند از:

خجالت یا منع رفتاری در دوران کودکی

زن بودن

داشتن مشکلات اقتصادی

مطلقه یا بیوه بودن

قرارگرفتن در معرض حوادث استرس زای زندگی در کودکی یا بزرگسالی

وجود اختلالات اضطرابی در خویشاوندان نزدیک

سابقه اختلالات روانی در والدین

افزایش سطح کورتیزول دربزاق در بعد از ظهر

درمان اختلالات اضطرابی

اختلالات اضطرابی به طور کلی به وسیله روان درمانی، دارو درمانی و یا هر دو درمان می شوند.

منبع: NIMH

افسردگی

/در ,

افسردگی:

افسردگی اختلال شایعی است. زنان بیش از مردان دچار آن می شوند. ممکن است در هر سنی شروع شود. افسردگی عملکرد فرد مبتلا را در زمینه های فردی، بین فردی، شغلی و تحصیلی تخریب می کند.
افسردگی می تواند عوارض جبران نا پذیری داشته باشد.

علائم و نشانه های افسردگی:

 

– احساس غمگینی

– بی علاقگی به کار و تفریح
– لذت نبردن از فعالیت های مورد علاقه ی قبلی
– احساس بی ارزشی
– احساس گناه
– نا امیدی
– کم شدن انرژی
– احساس خستگی و ضعف
– بی انگیزگی
– اشکال در خواب (بیدار شدن های مکرر، سحرخیزی، پرخوابی)
– تغییر اشتها (کاهش یا افزایش)
– اضطراب و دل شوره
– کاهش تمرکز
– ناتوانی در تفکر و تصمیم گیری

افسردگی می تواند سبب تشدید بیماری های دیگر مثل دیابت، افزایش فشارخون، بیماری های ریوی و قلبی بشود. افسردگی می تواند علائم جسمی نظیر دردهای مختلف  (سردرد و کمردرد)، یبوست و … ایجاد نماید. هراس از مدرسه و چسبیدن بیش از حد به والدین ممکن است علائم افسردگی در کودکان باشد. تحریک پذیری ، گریه های بی دلیل، لذت نبردن از بازی و تفریح، کاهش اشتها و نرسیدن به وزن مطلوب و مورد انتظار ، نا آرامی، پرخاشگری، تغییر خواب و گفتن جمله هایی مثل این که “ای کاش به دنیا نمی آمدم و ای کاش می مردم” میتوانند نشانه های افسردگی در کودکان باشند.

افت عمل کرد تحصیلی، سو مصرف مواد، رفتارهای ضد اجتماعی، پرخاشگری، فرار از مدرسه و ترک منزل می تواند از علائم افسردگی در نوجوانان باشد.

افسردگی در سالخوردگان ممکن است با شکایات جسمی خود را نشان بدهد.

افسردگی ها خصوصا انواع شدید آن معمولا مزمن هستند و خیلی از اوقات عود می کنند. لازم است فرد افسرده با مراجعه به روان پزشک در اولین فرصت از درمان های موثر موجود (دارویی و غیردارویی) بهره ببرد. عدم درمان سریع و به موقع افسردگی می تواند باعث بروز عوارض ناشی از بیماری شود که بعضا جبران ناپذیرند. تاخیر در درمان می تواند بهبود را با مشکل مواجه کند.

دکتر محمدرضا کاظمي

فوق تخصص روانپزشکي کودکان و نوجوانان

اضطراب

/در ,

“اضطراب” احساس تشویش مبهم، فراگیر و ناخوشایند است که ممکن است با بی‌قراری و علائم جسمی مثل تپش‌قلب، لرزش‌دست و تعریق همراه باشد. “استرس” فشار روانی ناشی از اتفاق‌ها و تغییرات معمول و غیر معمول اطراف ماست. “استرس” ممکن است ناشی از تغییرات خوشایند مثل تولد نوزاد و خرید منزل جدید باشد. “استرس”، “اضطراب” نیست. “استرس” ممکن است باعث ایجاد “اضطراب” یا “افسردگی” در فرد شود. تحمل ” استرس” فراوان و متعدد آسیب‌زا است.

“اضطراب” علائم بیماری‌های مختلف را تقلید می‌کند. سردرد، کمردرد و دیگر دردها، علائم گوارشی و قلبی ممکن است علامت اضطراب باشند. گاهی اوقات نیز ممکن است “اضطراب” علامت یک بیماری دیگر مثل “پرکاری‌تیرویید” باشد. اضطراب شایع ترین هیجان و احساسی است که افراد در طول زندگی تجربه می کنند.

اضطراب طبیعی باعث می شود که افراد در انجام کارها دقت و احتیاط به عمل آورند و انگیزه ی بیشتری برای انجام کارها داشته باشند؛ مثلا اندکی اضطراب برای این که دانش آموز برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب در امتحان تلاش کند لازم است.

وقتی که اضطراب عملکرد فرد را مختل کند غیر طبیعی تلقی می شود. اضطراب شدید و طولانی غیر طبیعی است و اختلال محسوب می شود. اختلال اضطرابی نه تنها انگیزه و احتیاط را بیشتر نمی کند بلکه دست و پای فرد را برای انجام کار می بندد و مانع انجام کارها می شود.

اختلال اضطرابی ممکن است با علائم جسمی مثل لرزش دست و بدن، تپش قلب، دل پیچه، اسهال، یبوست، سردرد، کمردرد، احساس گرفتگی و تنش عضلات بروز نماید. اضطراب می تواند علائم هر اختلال و بیماری جسمی را تقلید کند و به همین دلیل مبتلایان قبل از مراجعه به روان پزشک ممکن است سال ها به متخصصان دیگر مثل متخصصین داخلی، قلب، ارتوپدی و… مراجعه نمایند.

اضطراب در دراز مدت آسیب های جسمی ایجاد می کند و فرد را در معرض بیماری های قلبی، گوارشی، بیماری های ناشی از ضعف سیستم ایمنی به دلیل استرس و ….قرار می دهد. فرد مبتلا به اضطراب لازم است هر چه زودتر پیگیر درمان خود باشد تا ضمن بهبود عملکرد و بالا رفتن کیفیت زندگی از بروز بیماری های ناشی از تحمل طولانی تنش پیشگیری نماید.

 

دکتر محمدرضا کاظمي

فوق تخصص روانپزشکي کودکان و نوجوانان