پلیس زمان باش! راهبردهای مدیریت زمان برای نوجوانان مبتلا به ADHD
دینگ دانگ- ساعت ۱:۳۰ بعدازظهر. تلفنم بهم میگه الان وقته آرامیس است. آرامیس تکلیف مدرسه نیست، باشگاهی است که در آنجا شنا می کنم. اگر من شنا را در برنامه روزانه ام نگنجانم، تقریباً همیشه فراموش می شود. این یادآور صوتی برای من مانند یک دوست الکترونیک پر سرو صدا است تا بتوانم کارهایم را به درستی در زمان مناسب انجام دهم. نوجوانان مبتلا به ADHD به بهبود دقت، مهارت و مدیریت دقیق برنامه ها احتیاج دارند تا بدین وسیله کارکنان یا همراهان مطلوب تری تبدیل شوند.
برای مدیریت زمان باید موارد زیر را در نظر داشت:
- الویت بندی آنچه در حال حاضر از همه مهمتر است در مقابل آنچه اهمیت کمتری دارد و می تواند به تاخیر بیفتد. به تاخیر انداختن نوشتن مقاله درس تاریخ به انجام دادن تکالیف علوم برای سه روز زودتر از موعد کمکی نمی کند.
- ترجیح نیازها بر آنچه دوست دارید مخصوصاً در مورد اوقات فراغت. فعالیت های سرگرم کننده مانند بازیهای ویدئویی و وبلاگ گردی ها را به اندازه یک دسر در نظر بگیرید، و تنها پس از به پایان رساندن آنچه باید انجام دهید، به آنها بپردازید.
- با برآوردهای دقیق زمان های مشخصی را تعیین کنید و برای به پایان رساندن تکالیف زمان کافی در نظر بگیرید. در واقع برنامه ریزی کردن برای امور از انجام دادن آنها سرگرم کننده تر است، معمولاً افراد مبتلا به ADHD رویدادهای بسیاری را در برنامه خود وارد می کنند یا مدت زمان انجام تکلیف را از میزان واقعی آنها، کمتر تخمین می زنند.
- آگاه باشید که در حال حاضر باید در چه مرحله ای باشید و زمان کافی را برای رسیدن به آن در نظر بگیرید. مردم تمایل دارند (عادت دارند) براساس اینکه آیا دیگران تعهداتشان را در زمان مقرر انجام داده اند یا خیر، در مورد شخصیت آنها قضاوت کنند. یک برنامه ریزی دقیق می تواند شما را مانند کسی نشان دهد که از عهده امور بر می آید.
- برای پروژه های پیچیده دستورالعمل های قدم به قدم در نظر بگیرید. فکر کردن در مورد میزان سختی یک کار ممکن است منجر به رهاکردن آن کار شود. تکالیف را به مراحل شدنی تقسیم بندی کنید و این تکالیف ریز شده را به لیست برنامه یا تقویم خود اضافه نمایید.
همگام سازی
برای تنظیم کردن خودم در مسیر کارها، برنامه ریز الکترونیک خود را توسط تقویم گوگل در کامپیوتر میزکارم و تلفن همراهم همگام ساخته ام، بنابراین همیشه برنامه هایم در جیب من موجود است. من حتی قرارهای ملاقاتم را به این روش تنظیم می کنم. ممکن است دیگران تصور کنند که دست و پا چلفتی هستم، در صورتیکه با استفاده از تقویم در ۱۰۰ % موارد موفق می شوم، در جایی که باید باشم (با دوستم) و در ساعتی که قرار بوده حضور داشته باشم (بعدازظهر جمعه). وقتی از یک سیستم برنامه ریزی جدید استفاده می کنید، تنها یک گام را در یک زمان تعیین کنید تا وقتی که با آن برنامه خو بگیرید. در شروع کار بعضی از اموری که شما باید هر روز آن را برنامه ریزی کنید به شرح زیر می باشند.
برنامه خواب: به خواب رفتن بسیار کسل کننده است مگر اینکه شما رویاهای جذاب و واضحی داشته باشید. برای افراد مبتلا به ADHD وقت هدر دادن در زمان خواب بسیار آسان است. بنابراین برای برنامه ریزی خواب مورد نیازتان از تقویم خود استفاده نمایید . آیا می دانستید کمبود خواب وضعیت سلامت روان را بدتر می سازد، به خصوص در مورد اختلال ADHD؟
برنامه بیدار شدن: تنها زمانی که با بالش خود آشتی کنید می توانید بیدار شوید و روز خود را آغاز کنید. برای افراد مبتلا به ADHD صبح می تواند حتی با وجود یک خواب خوب بسیار سخت باشد. سعی کنید داروی خود را قبل از جدا شدن از تختخواب مصرف کنید و یک ساعت زنگ دار آزاردهنده بخرید که تا زمانی که شما یک کار مشخصی را انجام نداده اید، ساکت نشود.
به عنوان نمونه، ساعت هایی وجود دارند که فرفره ای را به هوا پرتاب می کند و شما مجبورید آن را بیابید و سرجایش بگذارید تا زنگ خاموش گردد. یک نوع ساعت دیگر از میز به زمین می افتد و روی زمین می چرخد تا شما را مجبور سازد از تختخواب جدا شوید و آن را خاموش کنید و یک ساعت دیگر کل تختخواب را می لرزاند. این اسباب بازیها ممکن است مسخره به نظر برسند ولی هر کدام شانس شما را برای بیدار شدن در صبح افزایش می دهند که معمولا ً حساس ترین وظیفه را در برنامه روزانه شما اجرا خواهند کرد.
اقتباس از مقاله دکتر وس کرنشاو
استفاده از مطلب فوق با ذکر منبع بلامانع است.
کلینیک فوق تخصصی راد