نوشته‌ها

اختلالات خلقی فصلی

اختلال خلقی فصلی

اختلالات خلقی فصلی

 

بررسی اجمالی

اختلال خلقی فصلی نوعی افسردگی است که با فصول سال می آید و می رود. که معمولا از اواخر پاییز و اوایل زمستان شروع می شود و در طول بهار و تابستان از بین می رود. اپیزود های افسردگی مرتبط با تابستان می توانند رخ دهند اما بسیار کمتر از اپیزود های رایج این اختلال  در فصل زمستان هستند.

 

علایم و نشانه ها

اختلال خلقی فصلی (SAD) به عنوان یک اختلال جداگانه محسوب نمی شود. یک نوع افسردگی است که الگوی فصلی تکراری را نشان می دهد.

برای تشخیص اختلال خلقی فصلی افراد باید معیار های کامل افسردگی عمده را همراه با فصول خاص (ظاهر شدن در ماه های زمستان یا تابستان) برای حداقل دوسال، داشته باشند. افسردگی های فصلی باید مکررا بیشتر از هر افسردگی غیر فصلی وجود داشته باشند.

 

علایم افسردگی عمده

احساس افسردگی در بیشتر روز، تقریبا هر روز

احساس نا امیدی یا بی ارزشی

کمبود انرژی

از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که شما یک بار از آنها لذت برده اید

داشتن مشکلات خواب

تجربه تغییر در وزن و اشتها

احساس کند شدن یا آشفته شدن

به سختی متمرکز شدن

داشتن افکار مکرر مرگ یا خودکشی

 

علایم الگوی زمستانی اختلال خلقی فصلی عبارتند از:

انرژی پایین

پرخوابی

پرخوری

افزایش وزن

میل شدید به کربوهیدرات

انزوای اجتماعی

علایم اختلال خلقی فصل تابستان که کمتر اتفاق می افتد عبارتند از:

کمبود اشتها با کاهش وزن همراه است

بیخوابی

تحریک پذیری

بی قراری

اضطراب

دوره هایی از رفتار خشونت آمیز

 

عوامل خطر

ویژگی هایی که ممکن است خطر ابتلا به اختلال خلقی فصلی را افزایش می دهند عبارتند از:

زن بودن: SAD در زنان چهار بار بیشتر از مردان گزارش شده است.

زندگی کردن دور از خط استواSAD:  در افرادی که محل زندگی آنان از شمال یا جنوب استوا دور است بیشتر است.

سابقه خانوادگی: افراد دارای سابقه خانوادگی ابتلا به انواع افسردگی، بیشتر از افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به افسردگی ندارند، احتمال دارد که مبتلا به SAD شوند.

داشتن افسردگی یا اختلال دوقطبی: علایم افسردگی ممکن است با فصل ها بدتر شوند. اگر شما یکی از این شرایط را داشته باشید.SAD) زمانی تشخیص داده می شود که افسردگی های فصلی شایع هستند.)

سن جوانی: بزرگسالان جوان نسبت به بزرگسالان مسن برای ابتلا به SAD  دارای خطر بالاتر ی هستند.

SAD حتی در کودکان و نوجوانان نیز گزارش شده است.

علل اختلال خلقی فصلی ناشناخته است اما پژوهش ها برخی علل بیولوژیکی را یافته اند:

افراد مبتلا به اختلال خلقی فصلی ممکن است در تنظیم یکی از انتقال دهنده های عصبی کلیدی درگیر در خلق، به نام سروتونین مشکل داشته باشند. یک مطالعه نشان داده است که افراد مبتلا به اختلال خلقی فصلی در ماههای زمستان دارای ۵ درصد بیشتر پروتئین حمل کننده سروتونین هستند. پروتئین حمل کننده سروتونین بالاتر، سروتونین دردسترس کمتری را در سیناپس رها می کند. زیرا عملکرد انتقال دهنده بازگرداندن نوروتراسمیتر به نورون پیش سیناپسی است.

افراد مبتلا به اختلال خلقی فصلی ممکن است، هورمون ملاتونین را بیش از حد تولید کنند. تاریکی تولید ملاتونین را افزایش می دهد. که خواب را تنظیم می کند. همانطور که روزهای زمستان کوتاهتر می شود، تولید ملاتونین افزایش می یابد. افراد مبتلا به این اختلال اغلب با تاخیر در ریتم های شبانه روزی، احساس خواب آلودگی و رخوت بیشتری می کنند.

افراد مبتلا به اختلال خلقی فصلی همچنین ممکن است ویتامین D کمتری تولید کنند. اعتقاد بر این است که ویتامین D در فعالیت های سروتونین نقش مهمی دارد. کمبود ویتامین D ممکن است با علایم افسردگی عمده مرتبط باشد.

معالجه و درمان

چهار نوع درمان اصلی برای اختلال خلقی فصلی وجود دارد:

دارو درمانی

نوردرمانی

روان درمانی

ویتامین D

این درمان ها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر استفاده شوند.

منبع: NIH