اختلال شخصیت خودشیفته
الگوی فراگیر بزرگ منشی (در عالم خیال یا رفتار) نیاز به تحسین، و فقدان همدلی، که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد، به صورتی که با پنج یا تعداد بیشتری) از موارد زیر نمایان می شود:
- احساس اهمیت شخصیت بزرگ منشانه ای دارد (مثل موفقیت ها و استعدادهای اغراق آمیز، انتظار دارد بدون موفقیت های مناسب، به عنوان فرد برتر شناخته شود).
- دلمشغول خیال پردازی های موفقیت، قدرت، ذکاوت، زیبایی، یا عشق ایده آل نامحدود است.
- معتقد است که او «استثنایی» و بی نظیر است و فقط توسط افراد (یا نهادهای) استثنایی یا عالی مقام می تواند درک شود، یا باید با آنها معاشرت کند.
- به تحسین بیش از حد نیاز دارد.
- احساس سزاواری دارد (یعنی، انتظارات نامعقول در مورد برخورد بسیار مطلوب یا اطاعت خودکار از توقعات او).
- از لحاظ میان فردی بهره کش است (یعنی، برای رسیدن به هدف های خودش از دیگران سوء استفاده می کند).
- فاقد همدلی است؛ مایل نیست احساسات و نیازهای دیگران را تأیید کند یا خود را با آنها برابر بداند.
- اغلب به دیگران حسادت می کند یا معتقد است دیگران به او حسد می ورزند.
- رفتارها یا نگرش های متکبر و پرنخوت نشان می دهد.
“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“
