اختلال مصرف حشیش

الگوی مشکل آفرین مصرف حشیش که به اختلال یا ناراحتی قابل ملاحظة بالینی منجر می شود.

حشیش اغلب در مقادیر زیاد یا ظرف مدت طولانی تر از آنچه مورد نظر بوده مصرف شده است. میل مداوم یا تلاش های ناموفق برای کاهش دادن یا کنترل کردن مصرف حشیش وجود دارد. وقت زیادی صرف فعالیت های لازم برای بدست آوردن حشیش، مصرف حشیش، یا بهبود از تأثیرات آن می شود. اشتیاق، یا میل شدید به مصرف حشیش وجود دارد. مصرف مکرر حشیش به ناتوانی در برآورده کردن تعهدات نقش عمده در محل کار، مدرسه، یا خانه منجر می شود. مصرف مداوم حشیش با وجود داشتن مشکلات اجتماعی یا میان فردی مکرر که توسط تأثیرات حشیش ایجاد یا تشدید می شوند. فعالیت های مهم اجتماعی، شغلی، یا تفریحی به علت مصرف حشیش رها می شوند یا کاهش می یابند. مصرف مکرر حشیش در موقعیت هایی که در آنها مخاطرات جسمانی وجود دارد. مصرف حشیش با وجود آگاهی داشتن از مشکل جسمانی یا روانی مداوم یا عود کننده ای که احتمالاً در اثر حشیش ایجاد یا تشدید شده اند ادامه یافته است.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5^TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“